Waarom chaos onmisbaar is..

Kinderen zijn spiegeltjes en dat geldt zeker voor mijn kleine varkentje van vier jaar. Ik knipper met mijn ogen en ze heeft de hele huiskamer omgetoverd tot een zwijnestal. Overal liggen stiften, potloden, stickers, glitters en knipsels. Ik kan er alleen niks van zeggen. Ik doe namelijk precies hetzelfde…. in mijn atelier! En ik zou niet anders willen.

Tuurlijk baal ik soms even als ik een paar doppen kwijt ben. Of net die éne stift per ongeluk aan de tafel vastgelijmd heb. Of mijn laatste goede kwasten hard heb laten worden. En dat mijn outfit zich weer eens kenmerkt door verfvlekken en glitters..

Maar daar zit ook een andere kant aan. Eén die niet onderschat mag worden. Als ik die éne stift niet van de tafel krijg, pak ik een andere, die wellicht zelfs nog een mooier resultaat geeft. Als ik mijn kwast niet kan gebruiken, pak ik een doek waardoor er een verrassend effect ontstaat. Zonder verf en glitter vlekken in mijn kleren zou ik me minder mezelf voelen.

Juist de chaos brengt me nieuwe ideeën, inzichten en technieken. Maar voordat je denkt dat ik een vage kunstenaar met patathaar en versleten gympen ben, bovenop een vuilnisbelt, lurkend aan een fles wijn (oké, op goede dagen wel), kan ik je gerust stellen. Meestal zie ik er best netjes uit en ben ik zelfs ontzettend pietje precies als het om mijn illustraties gaat. Jouw opdracht is daarom bij mij in goede chaos, eh handen…