In mijn tienerjaren was ik gek op paarden. En nog steeds. Want bij een paard heb je geen woorden nodig, het voelt je feilloos aan. Gewoon samen zijn, in liefde en zonder oordeel. Een warm, troostend lijf, wanneer je het even nodig hebt. Magische wezens, waarvan ik veel geleerd heb.

Het is een bijzonder soort liefde die ik nu terugzie in de ogen van mijn dochter.
Opnieuw zie ik hoe het paard, nu haar, onderwijst in geduld en onvoorwaardelijke liefde. Om puur te naar elkaar te leren luisteren en op elkaar af te stemmen, zonder woorden.
Prachtige vaardigheden voor de jaren die nog mogen komen.. ❤
Het gaf me inspiratie voor een nieuwe tekening en daarmee ook een nieuwe kleurplaat 😊🙏🌈

*De kleurplaat ‘Paardenfluisteraar’ vind je via deze knop: